KOLOROWY ŚWIAT OCZAMI DZIECKA.

„Dziecko chce być dobre.  Jeśli nie umie – naucz...

Jeśli nie wie – wytłumacz... Jeśli nie może – pomóż... 

Janusz Korczak

Artystyczne możliwości dziecka przejawiają się w jego twórczości plastycz­nej, którą przedszkole rozwija i wzbogaca. Stymulując rozwój inicjatywy dziecka, należy również wzmacniać jego wiarę we własne możliwości i stwarzać okazje, aby wykonując prace plastyczne mogło urzeczywistniać swoje pomysły.

Budzenie potrzeb i przeżyć estetycznych, rozwijanie czynnego stosunku do pięk­na w życiu codziennym, umożliwianie dziecku obcowania ze sztuką, pięknem, har­monią – to bardzo ważne zadania. Dziecko odbiera sztukę spontanicznie i emocjonalnie: w zależności od nastroju, uczuć i stanu przeżyć w danej chwili - podo­bają mu się różne rzeczy. To od emocji zależy, na co dziecko zwróci uwagę - kolor, kształt, rozmieszczenie poszczególnych elementów.

Odbiór sztuki w przypadku dziecka przed­szkolnego jest zatem bardzo indywidualny. Utwory i przedmioty artystyczne, z którymi dziecko zetknęło się pozostawiają ślad w jego wyobraźni i pamięci. Dostarczają mu wzorów piękna i wywierają wychowawczy wpływ na dziecko, ucząc je szacunku dla pracy ludzkiej, szacunku dla oryginalności wytworów, uczą sposobu zachowania się podczas oglądania np. obrazów w galerii, obrazów w książce, wy­staw prac innych dzieci.

Oprócz wychowaw­czych elementów obcowania ze sztuką, wy­tworem plastycznym - na pierwszym miejscu znajduje się przede wszystkim ogromny wpływ na rozwój ekspresji plastycznej dziec­ka. Oglądając, obserwując i podziwiając dzie­ła artystów, dzieła kolegów z grupy lub przed­szkola dziecko ma możliwość pobudzenia wrażliwości, fantazji, wrażliwości na barwę, kolor i wreszcie chęć działania plastycznego, co ma wpływ na jego inteligencję i twórczość plastyczną.

Oglądając prace plastyczne swoich kolegów z przedszkola dziecko:

• Ø Poznaje różne sposoby wykonania prac plastycznych, bogaci swoje doświad­czenia plastyczne.
• Ø Pociąga za sobą chęć działania pla­stycznego, w którym wyraża się tak, jak umie: bezpośrednio i spontanicznie. Pa­miętajmy, że istotny jest tutaj sam proces działania, a nie tylko efekty.
• Ø Daje wiele możliwości wychowaw­czych i pedagogicznych, gdyż dziecko uczy się szacunku dla pracy kolegi, uczy się pozy­tywnego stosunku do drugiego człowieka.
• Ø Stwarza sytuację do rozwoju społecz­nego życia przedszkola, gdyż dzieci rozma­wiają o pracach, wymieniają poglądy, wzru­szenia, wreszcie słuchają, co nauczycielka powie o pracach kolegów.

Należy także podkreślić, iż odbiór sztuki pozwala utrzymywać równowagę dziecka niezbędną dla jego zdrowia psychicznego. Działanie plastyczne daje dziecku wiele ra­dości, przynosi odprężenie i rozładowanie napięć. Dzieci biorące udział w ciekawych zajęciach plastyczno-konstrukcyjnych są spo­kojniejsze i bardziej opanowane.

W dzieciństwie wszyscy rysujemy i malujemy, ale im więcej mamy lat, tym mniej mamy zapału by te dziedziny traktować jako źródło komunikacji i przyjemności. W naszej pracy realizując założenia kształcenia przez plastykę należy zawsze mieć na względzie, że plastyka to najwspanialsza zabawa.

Dziecko podczas takich zajęć musi działać dla przyjemności, bez przymusu. Obcowanie ze sztuką nie tylko kształtuje dziecięcy gust i upodobania, ale pomaga w poznaniu rzeczywistości, pobudza i usprawnia proces percepcji wizualnej i praktycznej działalności plastycznej, przyczyniając się do rozwoju osobowości. Przygotowania do uczestnictwa w życiu kulturalnym.

Na zakończenie dedykuje czytelnikom sentencję Celestyna Freineta: „Rozwój autentycznej osobowości dziecka może nastąpić tylko wówczas, gdy każde znajdzie warunki do swobodnej ekspresji w różnych dziedzinach życia i twórczości”

Nauczycielka: Dorota Sładek

P.S. Niektóre prace plastyczne naszych przedszkolaków z kółka plastycznego można podziwiać na wystawce w Miejskiej Bibliotece Filia 32 przy ul. Grzyśki.